Bu günler, alışmadığımız ilkleri yaşadığımız günler… Sevdiklerimizden uzakta, evlerimizden çıkamadığımız, çıksak da tat almadığımız, sadece zorunluluktan, anlamsızca dışarda olduğumuz garip bir dönem… Ne zaman biteceği belli değil ve bu belirsizlik kaygımızı daha da arttıtıyor. İçimiz daralıyor çoğu zaman. Alışmaya çalışıyoruz. Hepimiz farklı çıkacağız bu dönemden ve biliyoruz ki; bir daha hiçbirşey eskisi gibi olmayacak. Gayretimiz, bu zor dönemden en güçlü şekilde çıkabilmek için… Hiç bilmediğimiz bir virüs, hiç alışık olmadığımız bir şekilde yaşamaya mecbur etti bizi…
O yüzden duygularımız ve davranışlarımız karmakarışık… Her gün farklı duygular içindeyiz. Her gün farklı hissediyoruz? Güçlenen, zayıflayan yanlarımız her an değişiyor. Hiçbirimiz gerçekten olmamız gereken en ideal ruh halinde değiliz… Ancak bir an önce duygu ve düşüncelerimizin ve bunlara bağlı olarak da davranışlarımızın daha olumluya çevirme gayretinde çoğumuz.
İlk başlarda korku alanına kısılıp kalmış, istesek de çıkamıyorduk. O ruh haliyle ihtiyacımız olmadığı kadar yiyecek, tuvalet kağıdı, ilaç stokladık. Şimdi artık içinde bulunduğumuz durumu kabullenmeye ve bu duruma uyumlanmaya başladık mecburen.
Kontrolümüz dışındaki şeyleri oluruna bırakma vakti olduğunu gösteriyor hayat bize. Zaman gerçekten sorumluluk zamanı… Bu özel durumun farkındalığına vararak kendimiz, sevdiklerimiz ve çevremiz için en iyi, en doğru şekilde hareket etmeye mecburuz.
Bu sürede hepimiz, her anlamda büyüyoruz. Her ne kadar farkında olmasak da değişiyoruz, sadeleşiyor, küçülüyor, basitleşiyor ama aynı zamanda doğallaşıyoruz. İsyanımız hafifledi, anlamaya başladık daha önce anlamadıklarımızı. Kıymet bilmediklerimizin kıymetini, değer vermediklerimizin değerini bildiriyor hayat bize. Küçük lükslerin aslında ne kadar büyük, hatta özel olduğunu gösteriyor gözümüze soka soka… Paylaşmayı, anlamayı, empati yapmayı, fedakarlığı, unuttuğumuz iyi şeyleri hatırlatıyor, bilinmeyenleri de öğretiyor hızlandırılmış bir şekilde.
Cezadayız şu an… Bilerek yapmadığımız iyi şeyler, yaptığımız kötülükler, verdiğimiz zararlar için, unuttuğumuz her güzel şey için… Hayata katkı sağlamayı, vermeden alamayacağımızı öğrenene kadar da sürecek bu ceza. Ne kadar çabuk idrak edersek o kadar kardayız…
Sevgiyle… Sağlıcakla…
Yoruma kapalı.