Aldatmak sadece ilişkiyi temelinden sarsan bir eylem değil aslında, aldatmak aynı zamanda karakterin dökülüş biçimi. En az sevdiğiniz kadar sevildiğinizi sandığınız, güvendiğiniz yol arkadaşınızın tıpkı size baktığı gibi bir başkasına baktığını bilmek öfkeye ve hayal kırıklığına neden olur. Aldatılmak tam bir güven kaybıdır. Bağışlamakla vazgeçmek arasında gidip gelirken, ne yapacağını kestirememek çaresizlik duygusunu yaratır.
Aşk, halatı kopmuş bir asansörün kalbimizden midemize hızla inmesi gibi sanki. Bütün dünyaya gözü kör, kulağı sağır eden aşk, bize hayatın tek gerçeğinin ‘O’ olduğuna yeminler ettirebilir. Olur olmadık zamanlarda gözlerimizin yaşlarla dolmasının, yüreğimizde kelebekler uçuşmasının, mutlu hayaller kurmamızın sebebi hep aşktan…
Aşk kelimelere sığmıyor elbette. Ancak, aşk bizi değiştirmemeli. Olmadığımız birine dönüştürmemeli. Sevdiğimiz insanlardan, alışkanlıklarımızdan, beğenilerimizden, tarzımızdan, duruşumuzdan bizi vazgeçirmemeli. O zaman aşk bir eziyete dönüşür çünkü!